Rozdział 6

Oczami Emily

Obudziłam się o 10:45. Miałam cudowny sen. Chris był na białym rumaku i ratował mnie z zamku , który strzegł smok Justin. Zabił smoczka i mnie uwolnił z tej rudery. Ja chcę jeszcze spać!

-Witaj śpiąca królewno...-powiedział Chris, który leżał obok mnie.

-Daj mi jeszcze chwilę pospać...Miałam taki cudowny sen...

-O czym?

Opowiedziałam mu o moim słodkim wybryku wyobraźni. Kiedy skończyłam Chris czule mnie przytulił.

-Co byś chciała dziś robić?

-Odwiedzić Adventurę Mall , albo Down Town.

-Dużych wymagań to ty nie masz-zaśmiał się.

-Potrzebuje dobrej rady jak w czym wyglądam. No to gdzie mnie zabierzesz do Mall’a czy do Centrum?

-Do Adventury i Down Town. Muszę jeszcze zarżeć tam też do kilku sklepów i przy okazji wybierzesz sobie pierścionek , który ci się podoba.

-Jesteś aniołem! Idę się przebrać .

Z szafy wygrzebałam  czarne rurki i białą tunikę z nadrukiem  do połowy ud i swoje ulubione trampki od Converse. Rozczesałam swoje włosy.

-Gotowy?

-Ja tak , a ty?

-Też.

Wybiegłam na korytarz.

-Chris podaj mi moją torebkę!-krzyknęłam do niego

Mój luby podał mi mój pakunek.  Był niezastąpiony. Dziś do windy i przez parking przeszliśmy za rękę.  

*

Kupiłam mnóstwo ciuchów.  Chris świetnie znosił zakupy. On też kupił sobie kilka rzeczy. Teraz szliśmy do jubilera.  Miałam sobie wybrać pierścionek , który mi się podoba. A co jak spodoba mi się najdroższy? Tego nie przewidziałam. Wszędzie chodziliśmy za rękę ,więc teraz nie robiliśmy wyjątku.  Od progu powitała nas ekspedientka ze sztucznym uśmiechem.

-Czego państwo sobie życzą?-zapytała robiąc sztuczny uśmiech

-Pierścionek zaręczynowy-powiedział pospiesznie Chris.

Z pod lady wyjęła pierścionek na jedwabnej poduszce. Był prześliczny. Wielki brylant i obok niego maleńkie diamenciki. Oczy mi się zaświeciły. Byłam taką sroką jak coś tylko błyszczało musiało być moje.

-Jest to pierścionek z najwyższej półki. Jest największym okazem jubilerskim.

Przymierzyłam go na palcu. Leżał jak ulał. Jak się domyślam kosztował set tysięcy.

-Em podoba ci się?-zapytał Chris

W odpowiedzi kiwnęłam głową. Nie mogłam nic z siebie wydusić.

-Zapakować czy od razu będzie na palcu?

-Na palcu-uśmiechnął się Chris

Wsunął mi na palec cudo jubilerskie. Migotał w słońcu. Był przepiękny. Nie mogłam od niego oka oderwać.  Rzuciłam się w ramiona Chrisa.  

-Dziękuję-wyszeptałam mu do ucha

Pocałował mnie delikatnie i wziął za rękę.  Zajrzeliśmy jeszcze do kilku sklepów. Zanieśliśmy torby z zakupami a potem pobawiliśmy się jeszcze wózkami z Pubilx’a.

Oczami Chrisa  ( Down Town)

Siedzieliśmy na trawie w parku. Emily cudownie się śmiała. Była moim aniołem z , którym miałem się ożenić. Nie będę jej zmuszać do małżeństwa , ale widać , że chcę. Dziś razem z nią ganiałem po butikach i bawiłem się wózkami.  Cały dzień spędziłem z nią. Mam nadzieję , że zapomniała o Justine. On teraz za nią tęskni. Karolina twierdzi , że chcę się zabić. Na jego miejscu zrobiłbym to samo co on. 

*

Kilka dni później

Siedzieliśmy w domu od kilku dni. Lało bez przerwy. Kisiliśmy się w naszym penthousie.  Był duży i przestronny , ale nie był to park czy plaża. Według prognozy pogody jutro miało wyjść słońce i ma być 102 stopnie F.  Ukrop , ale w basenie można się ochłodzić. Może Emily coś wymyśli. Ona zawsze ma świetne pomysły.  Może pójdziemy do kina , albo na rowery. Niedługo zbliża się połowa stycznia. Urodziny  Em. Tylko co jej kupić? Już wiem...

Oczami Karoliny

Justin jest w coraz gorszym stanie. Może powiedzieć mu prawdę? Nie , bo mnie w tedy znienawidzi. Podobno Ona jest szczęśliwa z Chrisem. Oświadczył się jej. I żyją długo i szczęśliwie a Justin cierpi. Trzeba osłodzić mu jakoś życie.  Tylko czym? Mnie nie chcę. Nie mam pojęcia co zrobić. Jestem w kropce. Trzeba coś wymyślić i to szybko , bo Justin w takim stanie nie wytrzyma długo.  Muszę zadzwonić do Chrisa żeby przyjechał z Nią.

Oczami Emily ( Kilka dni później)

Dziś dzień moich urodzin. Ciekawe co wymyśli Chris... Usłyszałam dzwonek mojego telefonu.

-Halo?

-Wszystkiego najlepszego!-usłyszałam głos Katy

-Dziękuję...

-Dużo zdrowia, szczęścia i miłości-nawijała jak szalona.- Słyszałam , że zerwałaś z Drew. Wreszcie. Ten związek nie miał przyszłości. A z kim teraz jesteś?

-Chris mi się oświadczył!

-Dziewczyno to ty kogo kochasz? Drew, Justina czy Christiana?

-Mojego narzeczonego.

-Paul chcę ci złożyć życzenia.

-Wszystkiego naj naj naj i żyj nam 100 lat!

-Dzięki ja muszę kończyć. Pozdrowionka!

Rozłączyłam się. No i dziś będzie mnóstwo telefonów.

-Chriss?!-zawołałam

Nikt się nie odzywał. Przeszukałam cały dom. Nikogo nie było. Na lodówce znalazłam karteczkę. „ O 17 bądź na plaży. Przy budce ratowniczej 15. Chris <33 :*”

Przyjęcie na plaży. Ciekawe kto będzie? Może Justin przyjdzie.  Wyłączyłam telefon. Nie będę odbierać telefonów.  Co roku się męczyłam a teraz luzik. Tylko co ja na siebie włożę?! Nie mam pojęcia w co się ubrać. Może pójdę w czarnych rurkach i fajnym T-sher’cie , albo strój kąpielowy i krótkie spodenki. Muszę popatrzeć co mam w szafie. Garderoba była ogromna zajmowała cały pokój. Było w niej mnóstwo luster i wieszaków a pod ścianą stała podświetlana toaletka.  Zaczęłam poszukiwania. Po pół godzinnej wyprawie w głąb szafy znalazłam śliczne rzeczy. Jednak zdecyduje się na strój kompielowy i krótkie spodenki i luźną koszulkę. Nie mogłam bez niej wyjść z domu. Tutaj na Florydzie jest takie prawo, że nie wolno łazić bez koszulki i w stroju kąpielowym po ulicy. I byłam skazana na koszulkę. Kiedy tylko znajdę się na plaży schowam ją do torebki.  Jaką fryzurę wymyślić. Może dwa kucyki albo zostawię rozpuszczone. Do 17 mam jeszcze 5 godzin. Powinnam się wyrobić. Powolnym krokiem doszłam do łazienki.  Dom bez Chrisa był taki pusty i nudny. Nie słyszałam odgłosów PSP ani radia.

*

Niczego nie zapomniałam? Chyba nie. Torebka, telefon, błyszczyk , iPod i lusterko. Wszystko jest. Jeszcze tylko klucze. Zamknęłam pospiesznie apartament. Szybkim krokiem weszłam do windy. Ze schowka na rowery wyjęłam swój. A może pójdę na piechotę? Lepiej z buta. Odstawiłam na miejsce swoją damkę. Miałam 15 minut do 17. Musiałam przejść tylko 800 metrów.  Po drodze patrzyłam na zakochanych ludzi. Sama z Chrisem też tak się zachowywałam. Jeszcze tylko 300 metrów i będę z nim

*** 

Jestem zaskoczona jak wcześnie  skończyłam. Następny jak będę mieć czas. Dziś u mnie padał deszcz i nie miałam co robić. Rozdział taki sobie. Oczywiście według mnie. Nie lubię słiitaśnych romansów. Jest już 23 obserwatorów :D