Rozdział 20 part 1

Oczami Emily (rano ,po imrezie)

W całym domu było słychać mój krzyk. Kiedy weszłam do pokoju moim oczom ukazały się skrawki mojej sukni. Zaraz do mnie przybiegła Sindy wraz z mamą.

-Co się stało?-zapytały równocześnie

-Moja...suknia...-mówiłam przez łzy.

Moja rodzicielka mnie przytuliła.

-Przecież masz...Zapasową...Prawda?-pocieszała mnie

-Mam tylko , że w willi... Sindy pojedziesz po nią... Tu masz klucze-podałam jej 2 klucze.

-Sindy pojedzie po suknie, a my pójdziemy do kosmetyczki i fryzjera.

-Zadzwonię jak będę mieć suknię-powiedziała wychodząc z pokoju.

-Ja się przebiorę mamo...

Przebrałam się w to.  Zeszłam na dół do kuchni. Wyjęłam z lodówki jogurt.  Trzeba dbać o linię szczególnie przed ślubem.

*

Byliśmy w drodze na lotnisko.  Już za 2 godziny będę z Justinem... Czemu nie da się przy spieszyć czasu jak w Simsach. Łeee ja chce być już z nim.

-Emily wysiadamy-zakomunikowała mama.

Mieliśmy lecieć prywatnym odrzutowcem Justina. Wysiadłam z samochodu i poszłam w stronę wejścia na lotnisko.  Jak tu fjnie zimno... Mnóstwo paparazzi cykało mi zdjęcia. Ja taka wyjątkowa czy co? Podszedł do nas goryl Justina.Poprowadził nas do bramek. Jak każdy podróżujący musieliśmy i przejść odprawę. Jak ja tego nie lubię... Po jakiś 15 minutach wchodziliśmy już do odrzutowca. Za godzinę będziemy na Bahamach.

*

Makijażysta i stylistka krzątały się przy mnie.  Suknie mam już na sobie... Sindy stroiła się w osobnym pokoju a mama już była na ślubie. 

-Jeszcze długo?-zapytałam zniecierpliwiona

-Proszę poczekać jeszcze minutkę...-makijażysta nadal robiła coś na mojej twarzy

-Minutka była 30 minut temu...

-No gotowe...

Spojrzałam w lustro. To nie byłam ja tylko ktoś inny. Nie byłam sobą tylko jakąś wymalowaną brunetką. Jak ja się pokaże... ( wyglądałam miej więcej tak)

-Tylko proszę nie płakać-upominała mnie baba od makijażu.

-Dobrze... Mogę już iść?

-Tylko welon-powiedziała stylistka majstrując coś przy moich włosach.

Do pokoju weszła Sindy. Wyglądała olśniewająco...

-Chyba pomyliłam pokoje-żartowała.

-Sindy daj spokój... Nie przypominam siebie...

-Przypominasz...Musimy już jechać ty jedziesz osobną limuzyną.

-Sama?-zrobiłam słodkie oczka

-Tak sobie życzył Justin...Idziemy?

-Pewnie.

Zeszłam po schodach. Udało mi się nie przewrócić. Powoli wsiadłam do limuzyny, próbując nie przydeptać sukni.  Droga na plaże była krótka około 5 minut drogi.  Kiedy dojechaliśmy wygrzebałam się z samochodu.Usłyszałam marsz weselny. Już czas iść...

***

Sorry , że w częściach , ale musiałam już dodać.  Serce mówiło mi "Dodaj dodaj" a moja podświadomość "Jutro dodasz" Jako że jestem romantyczką słucham się głosu serca. No i macie. Następna część jak napiszę.. Macie dać tutaj swoje wyobrażenie ślubu Em i JB.  Ma tu być jak najwięcej komentarzy <33